یکی از مشخصه های انسان خردمند، قابلیت و سرعت تطبیق یافتن با تغییرات است. دنیا به انواع ذهن ها و به نوعی به اندیشه های متفاوت نیاز دارد. این متفاوت اندیشیدن و نوآورانه اندیشیدن در برخی موارد در هنگام بروز محدودیت های بزرگ رخ می دهد بحران‌ها و محدودیت‌های جمعی و فردی؛ این روزها پاندمی کرونا نه فقط به عنوان یک تغییر بلکه به عنوان یک بحران بزرگ همه ما را به چالش کشیده است. این چالش را هم می توان به عنوان تهدیدی برای از بین رفتن نسل انسان دانست و هم فرصتی برای ظهور نوآوری ها در دنیای پسا کرونا .

تاریخ اثبات کرده است که منشا بسیاری از تحولات، زندگی در شرایط سخت بوده است تا جایی که برخی مورخان زمینه ساز ظهور رنسانس را طاعون می دانند.

خلاقیت در دوران کرونا را می توان به دسته تقسیم کرد:

1. ایده های خلاقانه برای شناسایی مبتلایان به کرونا،
2. ریشه کن کردن کرونا
3. زندگی و همزیستی با کرونا

تولید ماسک های جذاب و پر فروش بعد از یک دوره کمیاب شدن ماسک، نمونه ای از ابتدایی ترین نشانه های خلاقیت برخی از تولیدکنندگان در ماه های اول بعد از شروع پاندمی کرونا بود و اخیرا با تولید ماسک های شفاف برای ناشنوایان با امکان لبخوانی ادامه یافت.

به نظر می رسد این بیماری، تدریجا زمینه ساز نوآوری، سبک های جدید و تحولات در صنایع مختلف خواهد شد. بی شک طراحی و معماری پسا کرونا با هدف اجرای اصل فاصله گذاری اجتماعی متحول خواهد شد. در رستوران ها، خلاقیت با نصب ماکت ها به عنوان ساده ترین کار برای یادآوری رعایت فاصله اجتماعی شروع شد ولی به نظر می رسد معماران می بایست  تغییراتی در طراحی  فضای رستوران ها، اتاقک های شفاف شیشه ای به جای میزهای بزرگ  و… را مدنظر داشته  باشند.

خلاقیت در استفاده از معبرهای عبور با  استفاده از چسباندن جعبه دستمال کاغذی، خلال دندان و ضدعفونی دست ها با  پدال های الکل در هنگام ورود و خروج از آسانسور شروع شد و با تونل های ورودی ضدعفونی کننده در معبرهای پرتردد و طراحی درب های جدید بدون نیاز به دستگیره  ادامه یافت.

تحول در صنعت ماشین و طراحی جدید اتاقک داخلی اتومبیل برای حفظ فاصله اجتماعی، جایگزین کردن  وسایل نقلیه عمومی با طراحی جدید، تغییر طراحی باشگاه های ورزشی و لوازم ورزشی، جایگزینی شیوه های آموزش  سنتی در مدارس و دانشگاه ها، خلاقیت در تولید مواد ضدعفونی کننده فاقد رنگ و بو ولی با اثر بخشی بالا و صدها مورد دیگر نکاتی است که انسان خلاق راه حل آن را خواهد یافت.

نیروی عظیمی از خلاقیت در درون ما نهفته است که شرایط سخت آنها را هویدا می کند. بد نیست کمی قواعد و اصولی را که اجدادمان گذاشته اند را در هم بشکنیم، بسیاری از این قواعد که در گذشته زندگیمان را  راحت تر کرده بودند، در شرایط پاندمی کرونا دست و پایمان را بسته اند. با کمی خلاقیت ببینیم چه قالب هایی را می توانیم جایگزین قالب های قبلی کنیم.

در آخر پیشنهاد می کنیم فیلم سینمایی تمپل گرندین را که داستان یک مخترع مبتلا به اوتیسم را ببینید. وی در سال ۲۰۱۰ از سوی مجله تایم بعنوان یکی از ۱۰۰ انسان تاثیر گذار در دنیا شناخته شد و افتخارات و اختراعات متعددی را به همراه آورده است. وی ناتوان از داشتن رابطه عاطفی با دیگران بود و از این رو برای آرام کردن خود جعبه آغوش‌گیری را اختراع کرد تا در آن جعبه که مخصوص افراد مبتلا به اوتیسم شد بخوابد و از اضطراب خود بکاهد. او پس از مدتی جعبه را کنار گذاشت و به آغوش گرفتن مردم پرداخت.

امید داشتن مانند پرنده‌ای است که در هنگام تاریکی و پیش از برآمدن آفتاب با نغمه خود از صبح خبر می دهد.

پانوشت: حدود  35 سال قبل وقتی کودک بودم آرزویم این بود که وقتی با عزیزانم تلفنی صحبت می کنم امکان دیدن تصاویرشان را نیز در همان زمان داشته باشم، با تکنولوژی جدید این آرزویم به واقعیت پیوست و چه بسا تا 30 سال بعد هم بتوانیم حس لمس کردن و در آغوش کشیدن عزیزانمان را در طی یک تماس از راه دور تجربه کنیم.

آرزوهایمان را بنویسیم و به دنبال روش برای رسیدن به آن باشیم.