پرولاپس رکتوم در بزرگسالان نادر است و زمانی اتفاق می افتد که مقداری یا همه بافت رکتوم از آنوس خارج می شود (رکتوم بخش پایینی روده بزرگ است). پرولاپس رکتوم در زنان مسن شایع تر است اما می تواند هم در زنان و هم در مردان، در هر سنی اتفاق بیفتد.

چه چیزی سبب پرولاپس رکتوم در بزرگسالان می شود؟

زنانی که بیش از یک بچه از طریق زایمان واژینال به دنیا آورده اند، بیشتر احتمال دارد که دچار پرولاپس رکتوم شوند. شرایط دیگری که ممکن است سبب پرولاپس رکتوم شوند عبارتند از:

• مشکلات طولانی مدت روده مانند: یبوست؛ به معنی مدفوع خیلی سفت و کوچک، اجابت مزاج سخت و کمتر از 3 بار در هفته
• مشکلات حرکتی روده مانند: اسهال؛ به معنی مدفوع آبکی که بیشتر از 3 بار در روز اتفاق می افتد.
• مشکلات منطقه لگنی شامل عضلات ضعیف لگن یا سابقه جراحی لگنی

علائم پرولاپس رکتوم در بزرگسالان چیست؟

علامت اصلی خروج بافت قرمز روشن از مقعد است. این بافت ممکن است حاوی موکوس یا خون روی آن باشد. پرولاپس رکتوم معمولاً دردناک نیست اما می تواند اذیت کننده باشد. این بافت ممکن است خارج مقعد قرار بگیرد یا به داخل بدن برگردد.

سایر علائم عبارتند از:

• مشکل در شروع اجابت مزاج
• احساس عدم تخلیه کامل روده
• نشت مدفوع (بی اختیاری مدفوع)

آیا آزمایشی برای پرولاپس رکتوم وجود دارد؟

پزشک یا پرستار شما پس از معاینه در صورت وجود مشکل شما را آگاه می کنند.اگر بافت داخل بدن شما برگشته باشد، پزشک شما ممکن است از شما بخواهد چمباتمه بزنید تا خروج بافت را از بدن شما بررسی کند.

شما ممکن است نیاز به ارزیابی های دیگری هم داشته باشید. این ارزیابی ها نشان می دهند که آیا شما مشکلات دیگری هم دارید یا خیر:

• ام آر آی؛ این بررسی تصاویری از داخل بدن را نشان می دهد.
• سیستوکولپو پروکتوگرافی؛ برای این تست، پزشک مثانه، واژن و رکتوم شما را با ماده ای به نام “کنتراست” پر می کند که در اشعه ایکس قابل مشاهده است و اشعه ایکس نشان می دهند چگونه این قسمت های بدن شما کار می کنند.
• رکتوگرافی؛ این تست نیز از کنتراست در رکتوم استفاده می کند و در زمان اجابت مزاج از طریق اشعه ایکس عکس برداری می کند.
• مانومتری؛ این تست فشار موجود در داخل رکتوم را اندازه گیری می کند و می تواند نشان دهد که عضلات کنترل کننده دفع مدفوع، درست کار می کنند یا خیر.
• سونوگرافی ؛ ازماهیچه های مقعد

پرولاپس رکتوم چگونه  درمان می شود؟

درمان به شدت علائم و وجود سایر مشکلات بستگی دارد. در کنار هر درمانی که انجام شود، حتماً پزشکتان به شما پیشنهاد می کند:

• روزانه 4 تا 8 لیوان آب یا سایر مایعات بنوشید.
• غذاهایی بخورید که مقدار زیادی فیبر داشته باشد. میوه ها، سبزیجات، آب آلو و غلات مناسب هستند . بایستی روزانه بین 30-25 گرم فیبر مصرف کنید. جدول زیر راهنمای خوبی می تواند باشد.
• میزان فیبر در مواد غذایی مختلف:

سایر درمان های پرولاپس رکتوم عبارتند از:

• مسهل ها؛ این داروها کمک می کنند مدفوع راحت تر خارج شود. برخی قرص های مسهل و ملین را باید بخورید و برخی دیگر که شیاف نامیده می شوند، در رکتوم قرار می گیرند.
• انما (تنقیه)؛ برای این درمان، پزشک یا پرستار با سرنگ به داخل رکتوم مایع وارد کرده تا به تخلیه روده شما کمک کند.
• ورزش های کف لگن با بیوفیدبک؛ این ورزش ها، عضلاتی که خروج ادرار و مدفوع را کنترل می کنند، تقویت می کنند. در بیوفیدبک از دستگاه هایی به نام سنسور استفاده میشود تا فعالیت عضلات ارزیابی شود و در نهایت به شما می گویند که آیا از عضلات به طور صحیح استفاده می کنید یا خیر.
• جراحی؛ پزشکان از انواع مختلفی جراحی برای ترمیم پرولاپس رکتوم استفاده می کنند.نوع جراحی بستگی به سن و میزان سلامت بدن دارد. این جراحی ممکن است از طریق شکم (در جوانان و افراد سالم) و یا از طریق مقعد (در افراد مسن تر یا با مشکلات زمینه ای) انجام گیرد.